Door de ogen van mijn auti-puber
Van hem hoeft het niet zo nodig,
die versoepeling van de maatregelen.
Zeker niet als dat betekent dat hij straks weer fysiek naar school moet.
Tja, hier spreekt inderdaad een puber.
Hier spreekt mijn puber met autisme.
Hij mist school niet.
Hetzelfde geldt voor klasgenoten en andere sociale contacten.
Ook niet na 8 weken.
Of duurt deze corona periode al langer?
Ik ben de tel kwijt.
Eigenlijk heb ik een zeer relaxte puber in huis.
Na het eten blijft hij nog gezellig een poosje natafelen.
Er worden grapjes gemaakt en hij heeft dikke pret wanneer hij mij aan het schrikken maakt.
Op deze manier mis ik school ook niet.
Integendeel, ik geniet enorm van mijn zoon.
De even weken is hij bij zijn vader in huis
De oneven weken is hij bij ons.
Om het weekend komen zijn broers.
Zijn vrienden, die veelal in het buitenland wonen, spreekt hij online.
En ook zijn mentor spreekt hij iedere week twee keer.
Voor hem is het goed zo.
En dat snap ik ook wel.
Het zijn veel minder schakel-momenten
Veel minder prikkels om te verwerken
Veel minder stress momenten van het ‘op tijd komen’
Scheren vindt hij niet nodig.
Sterker nog, hij heeft zichzelf een challenge opgelegd:
Niet knippen en scheren gedurende de gehele coronaperiode
en straks weer naar school met een ‘corona-hoofd’.
Hij heeft er nu al lol om.
Van hem mag het nog wel een poos duren zo.
En ik wil hem heel graag zo relaxed houden.
Kortom, genieten zolang het kan.
