Als er iets is dat ik de afgelopen jaren wel geleerd heb, is dat de TMA versnellend kan werken, als een sprong over een hekje zonder moeite te hoeven doen om het poortje open te wrikken.
Jongeren komen bij mij met verschillende vragen, zoals: Ik wil doorstuderen na mijn MBO maar welke studie past bij mij? Of: Ik ben gestopt met mijn studie, ik wil wel studeren maar wat?’. Maar ook deze: zal ik van baan wisselen of gaan studeren?
Bij alle jongeren die ik coach zet ik de TMA uit. TMA staat voor Talenten Motivatie Analyse. Ik ben er namelijk van overtuigd dat het iedereen gaat helpen om zijn/haar drijfveren en talenten helder te krijgen. Om van daaruit weer keuzes te gaan maken.
Saskia
Ik leerde Saskia kennen via mijn webdesigner. Hij zou bouwen en ik wilde zelf de teksten schrijven. Hij stelde mij vragen over mijn ideale klant. Zo kreeg hij een beter beeld van de sfeer die de website moest gaan uitstralen en ik kreeg inspiratie om teksten te schrijven. Ik wilde jongeren coachen zodat zij zelfstandig en met zelfvertrouwen hun beslissingen zouden kunnen nemen. De website ging online en na een poosje werd ik benaderd door Saskia, de vriendin van mijn webdesigner.
Saskia (22) heeft geen autisme maar was natuurlijk even welkom bij JHob. Ze kwam met de vraag: Ik heb mijn MBO opleiding Grafische vormgeving afgerond en ik wil verder maar weet niet zeker of ik wil doorstuderen en wat er dan bij mij past. Ze wist wel een beetje wat ze leuk vond en waar haar interesses lagen maar wist niet goed waar ze écht warm voor liep. Ze wilde graag een TMA doen. Tijdens het talentgesprek vertelde ze dat ze al een besluit genomen had. Ze zei: ‘naarmate bepaalde stellingen terug kwamen kreeg ik steeds helderder waar mijn voorkeur naar uitging’. Saskia ging voor het ondernemerschap. Ze wilde meer haar eigen keuzes kunnen maken en minder ‘uitvoeren wat de opdrachtgever voor ogen had’, zoals ze in haar stage meegemaakt had.
Talenten
Saskia reflecteert geregeld op zichzelf, waardeert hulp van anderen, is veelzijdig en laat zich graag zien. Daarnaast heeft ze een grote behoefte aan vrijheid, is ze doelgericht en planmatig. Wat niet werkt laat ze los. De uitkomst van de TMA laat duidelijk zien waar de drive van Saskia vandaan komt en dat haar talenten prima samengaan met ondernemerschap.
Inmiddels zijn we tweeënhalf jaar verder. Saskia heeft een goedlopend bedrijf Studio Vervest waar ze als fotograaf en professioneel beeldbewerker, producten hun eigen verhaal laat vertellen. Gaandeweg ontdekt ze steeds meer waar ze zich de hele dag mee bezig wil houden. Zolang ze in ieder geval haar creatieve ei ook maar kwijt kan, want dat is absoluut een voorwaarde voor haar om lekker te kunnen werken.
Spring over het hek
Ze had verder geen vragen voor mij. En na het talentgesprek had ze mij als coach niet meer nodig. Dit effect kan de TMA dus ook hebben. De vragen uit de TMA zetten je aan het denken. En huppakee met een soepele sprong sta je aan de andere kant van het hek.
Denk je nu: Zo’n TMA is misschien ook wat voor mij, vul dan het contactformulier in. Ik neem dan contact met je op voor een gratis kennismaking. Online of persoonlijk, wat jij wil.
Wil je eerst wat meer weten over de talenten motivatie analyse? Kijk dan op De Talentenscan
De survivalgids voor autistische studenten begint als goed met een voorwoord voor autistische lezers en een voorwoord voor niet autistische lezers. Het heeft meteen mijn aandacht. Voor beide doelgroepen heeft ze een eigen boodschap aan het eind van het voorwoord.
Voor de autistische student deze: Vergeet alsjeblieft niet: je hebt er recht op om een prettige, succesvolle studietijd te hebben.
En voor de niet-autistische lezer: (en dan spreekt ze hen aan met U maar waarom dat is?) Ik hoop dat u beseft welke impliciete verwachtingen en regels we opleggen aan autistische studenten en welk onnodig leed zij te verwerken krijgen. Met de juiste steun en uitleg maken we het autistische studenten veel gemakkelijker hun ambities en doelen waar te maken.
Herkenbaar punt
Voor mij als niet-autist, die dagelijks te maken heeft met mensen met autisme en met studies, benoemd Siljee in het voorwoord al meteen een groot herkenbaar punt. Namelijk dit: Autistische studenten hebben één ding gemeen. De manager, beleidsmakers, docenten en auteurs die jouw studie hebben ingericht, hebben dat duidelijk niet gedaan met autistische studenten voor ogen. Zo die zit! Want het is helemaal waar.
Over de schrijver
Kinge Siljee (1978) is studie- en scriptiebegeleider. En naar eigen zeggen hebben honderden autistische studenten zich bij haar gemeld. Dan kun je zeggen dat je ervaring hebt! Kinge Siljee richtte eind 2011 Studiemeesters op, met als doel studeren op HBO en universiteit leuker te maken. Ze heeft meerdere boeken geschreven zoals Je scriptie de baas (2019) en Studie ontwijkend gedrag (2017)
Structuur in het boek
Het boek heeft een overzichtelijk karakter met in het begin van ieder hoofdstuk een blok met informatie waar het hoofdstuk over gaat. Het boek behandelt 4 onderwerpen oftewel secties zoals Siljee ze noemt:
geluk
studentenleven
voortgang
studeren
In het boek zitten ook een treffende illustraties. Zoals deze:
Leuk subtitel
De survivalgids voor autistische studenten heeft als subtitel: Overleef je studietijd en geniet van de reis. Deze subtitel geeft natuurlijk een stuk van de inhoud weer. Je overleeft je studietijd met alle praktische tips die Siljee geeft bijvoorbeeld over plannen, budgetteren en opdrachten maken. Genieten van de reis gaat vast ook lukken door haar tips rondom zorg en zelfzorg, op jezelf wonen en vrije tijd en vrienden maken. Met andere woorden, het boek staat boordevol praktische tips en goede raad.
Om eerlijk te zijn
Om helemaal eerlijk te zijn; ik heb het boek niet van A tot Z gelezen. En dat hoeft ook niet om helder te krijgen dat het boek helpend kan zijn bij het studeren, op kamers gaan of je studie plannen. De inhoudsopgave is overzichtelijk en concreet dus je zoekt snel iets op wanneer je ergens iets meer over te weten wil komen. Ik zou eraan toe willen voegen dat het boek ook heel praktisch kan zijn als je géén autisme hebt maar wel meer wil leren over jouw autistische medestudent. En natuurlijk profiteer je dan zelf ook van de handige tips uit het boek. Zoals de tips over het bestuderen van een geschreven tekst. Dat lijkt eenvoudig en met de tips van Siljee is het dat ook echt.
Tip voor ouders: doe het boek cadeau!
Wat mij betreft zouden alle jongeren met autisme die gaan studeren, dit boek van hun ouders cadeau mogen krijgen. Allebei het boek lezen, doorspreken en elkaar vragen stellen bij een kop thee of een goed glas wijn en wedden dat je elkaar nog beter gaat begrijpen? Het boek is via Bol.com te koop.
Als studiekeuze coach lees ik veel over het thema autisme. Er wordt veel over geschreven en over een aantal boeken heb ik een review geschreven. Daar zitten ook een aantal kinderboeken bij. Alles bij elkaar al een aardige lijst boeken. De reviews lees je hier
Heb je vragen over studiekeuze? Ik help je graag verder. Vul het contact formulier in en ik mail je terug.
Ik weet niet hoe vaak ik dit al gezegd heb: “Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat” Dan gaat het dus niet perfect maar ik vind dat prima. Of is perfectie wel belangrijk voor jou?
Met deze blog wil ik graag mensen moed inspreken. Vooral die mensen die streven naar perfectionisme. Veel mensen met autisme hebben de drang naar perfectie. En dat maakt het leven een stuk zwaarder. Herkenbaar?
Lieve mensen, perfectie behalen is een zeldzaamheid!
Misschien is perfectie in de bloemenwereld goed mogelijk, maar verder……?? Zeg nou zelf: wanneer is iets perfect? Wanneer jij het perfect vindt? Ja vast wel. Hoe hoog leg je dan de lat? Vraag je niet veel te veel van jezelf?
Jongeren
Perfectie is vaak een illusie. Bijna onhaalbaar. Jongeren zien die zogenaamde perfectie op sociale media. Ik maak me daar wel zorgen om. Jongeren die er ‘perfect’ uit willen zien: slank, mooie make up, prachtige nagels. Of misschien een getraind en fit lichaam. Ze zien de leukste tiktok dansjes en vergeet de droom vakanties niet. Ergens weten we allemaal wel dat perfectie niet bestaat en dat iedereen die mooie plaatjes post, ook wel eens een bad hair day heeft of dikke vette pukkel op z’n neus. We weten het wel. Maar we zien die mooie plaatjes. En dat willen we dan ook. Maar ja, is dat dan het perfecte leven?
Perfectie belangrijk of chronische stress?
Het lastige van streven naar perfectie is, dat je steeds hogere eisen aan jezelf gaat stellen. En daarmee bereik je de perfectie dus nooit. Wat je wel bereikt is chronische stress. En stress kost enorm veel energie, dat is algemeen bekend. En laten veel mensen met autisme nu nét een gebrek hebben aan energie? Of eigenlijk is het andersom. De energie hebben ze wel. Maar activiteiten kósten hen vaak meer energie. Waardoor mensen met autisme meer hersteltijd nodig hebben. En so what? Dat is toch oké. Ieder mens is anders en je mag zijn zoals je bent.
De houdbaarheid van perfectie
En nog iets: hoe lang heb je er plezier van dat iets perfect is? Een schilderij dat perfect recht hangt, kun je jaren plezier van hebben, dat klopt. Maar daar heb je dan ook een waterpas voor. Die perfectie is niet zo ingewikkeld. Een perfecte dag is wél ingewikkeld. Net als een perfecte tekening of een perfect gekookte maaltijd. Het probleem met perfectie is, dat perfectie maar even duurt en dan is er weer de stress van de volgende. Na die ene perfecte maaltijd komt er weer een nieuwe maaltijd om te koken. En om altijd perfect te functioneren is onhaalbaar.
Wat als
Wat als de bewondering van anderen zou voldoen? Wat als jij ervan overtuigd bent dat ‘goed’ ook werkelijk goed genoeg is? Wat als bewondering van anderen én jouw gevoel van goed niet allebei nodig is. Wat als één van beide zou volstaan? Zou mooi zijn toch? Ik gun het iedereen.
Belemmerende overtuiging
Het nare met de drang naar perfectie is, dat er vaan belemmerende overtuiging dwars liggen. Overtuigingen die zeggen dat het beter moet. En dat die overtuigingen nogal hardnekkig in je hoofd kunnen zitten. Om die overtuigingen eruit te krijgen, is tijd en wat kracht nodig. Kracht om positieve overtuigingen de plek in te laten nemen van de negatieve overtuigingen. Zoals in mijn geval: Ik ben geen 30 meer dus ik hoef er ook niet uit te zien als een 30 jarige. Mijn rimpels zijn oké, ik heb maat 40-42 en ja, ik word langzaamaan grijs. Dat is het leven en dat is prima. Positieve teksten (affirmaties) zoals deze herhalen, helpt bij het accepteren van wat is. En het is toch ook normaal om grijs te worden, niet dan?!
Hieronder wat affirmaties die je kunnen helpen:
✅ Ik vind het goed, dus is het goed ✅ Het is nog niet naar mijn zin, maar ik leer en dat is mooi ✅ Ik leer, dus ik doe het prima ✅ Imperfectie geeft ruimte voor groei ✅ Perfectie is saai dus daar doe ik niet aan mee Je weet er vast nog wel een paar te verzinnen.
Praat erover
Stel dat het streven naar perfectie zo vast zit in jou, dat het je niet lukt om daar zelf los van te komen. Bijvoorbeeld door het gebruik van affirmaties. Dat kan hè! Niks mis mee.
Dan raad ik je aan om met anderen te gaan praten. Dat hoeft niet meteen een psycholoog te zijn. De wachtlijsten zijn natuurlijk dramatisch dus ga daar niet op wachten. Ga eens praten met een bekende. Een vriend of vriendin, familie of een collega. Maak het niet te zwaar maar ga gewoon eens van gedachten wisselen. Vraag hoe de ander omgaat met het streven naar perfectie. Vertel de ander jouw verhaal. Misschien helpt dat al een beetje. ‘Een beetje’ is voor een begin al goed genoeg.
Dit denken over perfectie geef ik ook mee aan de jongeren die ik coach. Er is geen perfecte opleiding, overal zitten onderdelen aan die je minder leuk zult vinden. Dat hoort erbij. Er is geen baan die perfect is tot je pensioen. Je zult blijven ontwikkelen en daardoor zul je in de toekomst andere wensen hebben. Dat is normaal.
Kijk naar wat er nu bij je past, waar je nu blij van wordt. En ga van daaruit verder. Geen idee waar je nu blij van wordt? Laten we een afspraak maken. Dan kijken we of ik wat voor je kan doen. Bijvoorbeeld jou helpen om stap voor stap te onderzoeken waar jij blij van wordt. Gaandeweg word jij zelfverzekerder en ga jij met vertrouwen je eigen keuzes maken.
Dit is geen perfecte blog
Er zullen vast hier en daar stukken tekst beter kunnen. Dit is geen perfecte blog. Maar het is goed genoeg. Vind je er iets van? Laat dan een reactie achter. Tips, tops, het mag allemaal.
Op LinkedIn en Instagram post ik geregeld over wat ik meemaak in mijn praktijk. Daar geeft ik tips en post ik soms een kritische vraag.
Laatst las ik een kort artikel van schrijfster Evelyne Meens. Het gaat over de vergelijking tussen feedback en spinazie tussen je tanden. De titel alleen al wekte mijn nieuwsgierigheid. Vorig jaar heb ik een webinar gevolgd dat zij gaf over haar boek Een leven lang kiezen. Evelyne Meens werkt als onderzoeker en expert Studie(keuze)succes bij Fontys.
Feedback. Het is net als spinazie tussen je tanden. Het is goed dat iemand er iets van zegt, maar aan de andere kant had je het liever niet gehoord….
Ik was meteen getriggerd, want dit is zó waar!
Spanning
Ook ik voel een zekere spanning als ik om feedback ga vragen. Want ja, wat ga ik te horen krijgen? Je wil het liefst horen dat je het fantastisch hebt gedaan. Dat is natuurlijk superleuk maar wat schiet je daar mee op? Behalve als je meer zelfvertrouwen wil opbouwen natuurlijk. Maar als je wil groeien als presentator, trainer of voorzitter en er wordt gezegd dat je het goed deed en dat ze geen suggesties hebben? Dan kom je dus geen stap verder.
Zure appel
Het is niet alleen spinazie tussen je tanden maar ook een zure appel. Je moet er even doorheen bijten en dan blijkt hij harstikke lekker te zijn. Die appel dan. Feedback is vooral lekker bruikbaar.
Twee voorbeelden waar je feedback zou kunnen gaan geven
Stel je voor dat je merkt dat een collega geregeld na werktijd mails verzend. Je collega werkt dus langer door dan jij. Jij vindt langer doorwerken voor een keer niet erg, maar de balans werk en privé moet wel goed blijven. En daar maak je je zorgen om.
Of deze:
Tijdens het overleg van de projectgroep merk je dat een collega je niet laat uitpraten. Jullie zijn het niet altijd met elkaar eens. Maar het komt niet tot een goede discussie omdat jij de kans niet krijgt om uit te praten. Je baalt er wel een beetje van.
Bijt jij in die zure appel?
Herkenbaar? We komen allemaal wel eens situaties tegen met collega’s waar we van balen of die irritaties oproepen. De vraag is alleen; Laat je het erbij zitten of ga je er wat mee doen? Heb jij het lef om in die zure appel te bijten?
Feedback géven
De één is vaardiger in het feedback geven dan de ander. Het vraagt oefening dus gaat het ook wel eens mis. Dat moet natuurlijk mogen. Het mooiste is als je als team besluit om hier vaardiger in te willen worden. Van feedback ga je groeien en daarom geef ik je graag wat tips:
Vertel je collega’s dat je wil groeien in het geven en/of ontvangen van feedback
Vorm met elkaar een groep die elkaar gaat ondersteunen hierin
Geef een compliment of positieve feedback in gezelschap maar geef negatieve feedback altijd 1 op 1!
Stel met elkaar feedback regels op waar je allemaal achter staat. Internet staat er vol mee.
Start met de basis: bouw aan een fundament van veiligheid. Is dat fundament er nog niet? Schakel dan een coach in.
Ga na welk gevoel het gedrag van de ander bij jou oproept en benoem dat in je feedback.
Geef een ik-boodschap en pas op voor verkapte jij boodschappen.
Woorden van gevoel
Een belangrijke regel om feedback te geven is: Houd het bij jezelf en geef een ik-boodschap. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Jaren geleden zei iemand tegen mij: Ik heb een ik boodschap gegeven, want ik zei nog ‘ik vind het respectloos dat je…..’ (vul maar in). Lieve mensen, dit is geen ik boodschap maar een dikke vette jij-boodschap. Hiermee zeg je: jij bent respectloos. Geen wonder dat de ander meteen gepikeerd is!
Je geeft een ik-boodschap als je kunt vertellen wat het gedrag van de ander met jou doet. Welk gevoel dat oproept. En zoek vooral nog even verder dan: geïrriteerd, blij of onzeker. Jouw gevoel kent vele nuances en daar zijn echt woorden voor te vinden. Als je het gedrag van de ander respectloos vindt, dan past daar boosheid bij. Maar wat vind je van deze gevoelens: Stekelig, beledigd, wit heet of misschien voel je je wel betutteld. Dat kan ook nog. Gebruik het woord dat jouw gevoel weergeeft en daarmee blijf je bij jezelf.
Voorbeeldzinnen bij feedback geven
Gebruik bijvoorbeeld een zin als deze: Doordat je me niet uit liet praten voelde ik me betutteld. Wedden dat de ander dan op een prettige manier gaat reageren? Het is namelijk vast niet de bedoeling geweest om je te betuttelen. En als de ander weet wat zijn gedrag met jou doet, is hij eerder bereid om daar rekening mee te houden. Zeker als jij eraan toevoegt welk gedrag je van de ander wél wil zien: Ik zou graag willen dat je mij de volgende keer laat uitpraten en me niet onderbreekt voordat ik aangeef dat ik uitgepraat ben.
Weg met spinazie ga feedback vragen
Zie feedback als kans om te groeien, want zeg nou zelf je wil toch niet voor schut blijven lopen met die spinazie tussen je tanden!? Kom dus in actie en vraag zelf om feedback. Maar doe dat liever niet zonder een duidelijk doel. Hoe dan wel? Nou zo:
Bedenk een competentie waar je in wil groeien Bij voorkeur een competentie die je al een beetje beheerst en waar je beter in wil worden. Dus niet competentie X waar je juist niet goed in bent? Nee juist niet! Móeten groeien in iets waar je niet goed in bent, is niet motiverend. Hoe leuk is het om met iets bezig te zijn wat nog je helemaal niet kunt? Helemaal niet toch? Ga je toch daarop focussen dan start je al met 1-0 achter, omdat beginnen aan iets dat je niet leuk vindt, niet prettig werkt. Vervolgens ga je uitstellen en gebeurt er niks. Voor je het weet ben je enkele weken verder maar geen stap dichter bij je doel.
Dus
Start met iets dat je al een beetje kunt. Bijvoorbeeld competentie Y. Formuleer voor jezelf een smart doel waarmee je gaat aantonen dat je gegroeid bent in competentie Y. Zorg ervoor dat je concrete subdoelen hebt als tussenstappen om het grotere doel te bereiken. Concrete subdoelen zijn makkelijker te overzien en makkelijker te beoordelen of je ze behaald hebt.
Aan je collega kun je dan feedback vragen op jouw handelen in de tussenstappen om te groeien in competentie Y. (Lees voor collega ook: stagebegeleider, docent of manager enz.)
Voor de duidelijkheid dit voorbeeld.
Competentie Y = Een vergadering voorzitten
Doel: Op (…datum…) kan ik een vergadering voorzitten volgens de afspraken die wij in het team hebben gemaakt.
Subdoelen:
Ik start iedere vergadering op de afgesproken tijd.
Ik zorg ervoor dat de vergadering niet langer dan een kwartier uitloopt.
Ik zorg ervoor dat iedere deelnemer de gelegenheid krijgt om zich uit te spreken.
Ik zorg ervoor dat de agenda gevolgd wordt.
Enz.
Aan je manager kun je dan vragen: Ik heb als doel om ervoor te zorgen dat iedere deelnemer de gelegenheid krijgt om zich uit te spreken tijdens de vergadering. Hoe vind je dat ik dat gedaan heb? Dit is concreter dan vragen aan je manager: Hoe vind je dat ik het deed als voorzitter?
Advies
Mijn advies: ga met een big smile aan de slag met je ontwikkeling en zorg dat er geen spinazie tussen je tanden blijft zitten. Vind je dit lastig en kun je wel een goede coach gebruiken? Neem dan contact met mij op via dit contact formulier. Of stuur me een mailtje via joyce@jhob.nl
Ps: Het boek Een leven lang kiezen is echt een aanrader als je beroepshalve andere, coacht bij het maken van studie- of loopbaan keuzes
De jongen is Kai. Jongste kind van een van de bekendste hersenonderzoekers ter wereld. Henry stort zich vanaf eind vorige eeuw op de vraag wat autisme nu eigenlijk is. Kai is zijn drijfveer. Door dagelijks met Kai te leven en te ervaren hoe Kai reageert op de wereld, wordt Henry steeds een spiegel voorgehouden. En op een bepaald moment laat hersenonderzoek zien dat Kai niet te weinig voelt, zoals oude wetenschap beweert, maar juist teveel. Hij ervaart de wereld als intens en overweldigend. Dat is dan ook de reden dat hij rust zoekt en vindt die in zijn rituelen.
Boek over autisme
De jongen die teveel voelde is niet alleen een boek over autisme. Het is ook een boek over innovatie en een wereld die verandert. Zo ontwikkelde Paul Ehrlich (1883-1915) chemotherapie en veranderde hiermee de wereld. Henry Ford (1863- 1947) introduceerde de lopende band voor de auto industrie en veranderde de wereld op een heel andere manier. Henry Markram wil de wereld veranderen door het menselijk brein na te bouwen.
Het brein
Henry zegt hierover: ‘we moeten begrijpen hoe ziektes samenwerken. Autisme deelt symptomen met andere aandoeningen. Dertig procent van de mensen met autisme heeft last van spiercontracties, net als epileptici. Welke aandoening heeft de meeste overeenkomsten met autisme? Alzheimer? Parkinson? Depressie? Niemand weet het, niemand weet hoe ze aan elkaar verwant zijn, maar overal over de wereld hebben ziekenhuizen daar data over. Die zou je aan elkaar kunnen koppelen. Een vooruitgang bij één ziekte zou bij alle ziektes tot vooruitgang kunnen leiden. Dat is de katalysator die we nodig hebben’.
Henry wil het liefst Kai beter maken. En dat wil hij doen door het brein na te bouwen om zo een totaal plaatje te hebben. Lees vooral het boek als je wilt weten hoe Henry dit voor zich ziet.
TED talk
In 2009 was Henry Markram te gast bij TED-talk: Henry Markram bouwt een brein in een supercomputer. De drie letters staan voor: technologie, entertainment en design. Hij wordt aangekondigd als ‘onze veelbelovende grensoverschrijder’. Zijn eerste zinnen zorgen meteen voor geroezemoes:
‘Het is onze missie om een computermodel te bouwen van het brein. Waarom doen we dat? Ten eerste omdat het noodzakelijk is om onze hersenen te begrijpen, wanneer we als samenleving met elkaar overweg willen kunnen. Ten tweede kunnen we niet eeuwig dierproeven blijven doen. De derde reden is dat er op deze planeet twee miljoen mensen zijn die aan een psychische aandoening lijden. En wij kunnen oplossingen vinden om hen te behandelen’.
Stof tot nadenken
Ik ben geen wetenschapper maar ik snap wat Henry zegt. Hij wil mensen met een psychische aandoening behandelen en hij wil autisme genezen. Het geeft in ieder geval genoeg stof tot nadenken.
Autistisch brein
Ik ben van mening dat het autistisch brein een prima brein is. Een brein dat we wel eens nodig kunnen hebben om als mensheid de problemen van de toekomst het hoofd te kunnen bieden. Ik zou wél willen dat mensen met autisme de overbelasting ten gevolge van dit gevoelige brein niet meer hoeven te ervaren. Zodat ze naast de praktische kant van hun mooie brein ook meer kunnen genieten van het leven en ze kunnen zijn wie ze zijn. En dat is ook waar Wagner de laatste bladzijden in het boek over schrijft.
De jongen die teveel voelde
De jongen die teveel voelde is geschreven door Lorenz Wagner. Wagner slaagt erin om een wetenschappelijk verhaal te combineren met het verhaal van het gezin van Henry Markram, waar Kai met zijn autisme de belangrijke hoofdrol heeft. Een onmisbaar boek voor iedereen die autisme beter wil leren begrijpen. Niet omdat dit HET boek over autisme is maar omdat dit boek laat zien hoe veelzijdig mensen met autisme zijn. En dat autisme op zich zeker geen beperking is. Wil je het boek zelf ook kopen? Dat kan via Bol.com.
Intrinsieke en extrinsieke motivatie kennen we wel. Intrinsieke motivatie komt uit jezelf en extrinsieke motivatie wordt gevormd door een push van buitenaf. Bijvoorbeeld omdat er een consequentie volgt als je iets niet gedaan hebt. Zoals een 1 scoren als je een verslag niet op tijd inlevert. Dat wil je niet, dus lever je het op tijd in.
Om in beweging te komen heb je motivatie nodig. En voldoende motivatie ook nog eens. Weten dat je sporten goed is om af te vallen, levert nog geen motivatie op om naar de sportschool te gaan. Samen met vriendinnen gaan en niet willen achterblijven is wél een vorm van motivatie. Motivatie voor iets dat je graag wil is er, nu nog vasthouden.
3 Tips
Wil je je motivatie vasthouden, dan heb ik 3 tips voor je.
Onderzoek waar je motivatie zit
Visualiseer je doel
Ga na wat je voelt als je je doel bereikt hebt Hieronder leg ik je uit hoe het zit met deze 3 tips.
1. Onderzoek waar je motivatie zit
Neem nu bijvoorbeeld deze foto. Ik draag een blauwe sjaal die ik normaal nooit draag. Waarom eigenlijk? Helemaal niet in de mode en toch was ik enorm gemotiveerd om
a) een sjaal te kopen en
b) om de sjaal te dragen.
Het maakte me geen bal uit of ik er raar uitzag of niet. Dat zit zo. Een week voor ik met vakantie naar het zonnige zuiden ging, liet ik mijn haar kleuren bij de kapper. Krullen heb ik niet van mezelf, dus die haalde ik ook bij de kapper. Een pittige rekening alles bij elkaar. Laat nu het zonnige zuiden en helemaal zon-zee-strand nou helemaal niet zo goed zijn voor net gekleurd haar! Voor je het weet is de kleur vaal en had ik net zo goed niet naar de kapper hoeven gaan. ‘Draag een hoed’ adviseerde mijn kapper. Hartstikke leuk maar onhandig als het hard waait. En ik wilde mijn haar beschermen, zodat ik ná de vakantie er ook nog fatsoenlijk uitzag. Ik wilde dus heel graag die sjaal dragen. Daar kwam mijn motivatie vandaan. Wat wil jij graag? Onderzoek dat, want dáár zit jouw motivatie.
2. Visualiseer je doel
Ik zag het voor me. Na mijn vakantie had ik vakantiefoto’s waar ik met mooi gekleurd haar op sta én ik zou na mijn vakantie zo door kunnen naar een zakelijke afspraak, omdat ik wist dat de kleur nog goed was. Tjakka! twee vliegen in één klap. En stiekem was ik ook wel benieuwd hoe z’n sjaal me zou staan. 😉 Zie je jouw doel al? Wat heb je dan bereikt?
3. Ga voelen
De derde tip die ik je mee wil geven is deze: Ga na wat je voelt als je je doel bereikt hebt. En daarmee bedoel ik dat je je kunt gaan inleven hoe het zou voelen als je je doel bereikt hebt. Zou je je tevreden voelen of juist blij en totally happy? Voel je al de kracht omdat het je gelukt is? Hou dat gevoel voor ogen als je moeite moet gaan doen om aan de slag te gaan.
Van denken naar doen
Deze 3 tips gaan je beslist helpen om je motivatie vast te houden op een moment waarop je moeite hebt om aan de slag te gaan. Bijvoorbeeld om je studie op te pakken als je geen zin hebt of om met je leidinggevende in gesprek te gaan over je loopbaan. Je gaat van denken naar doen.
Ik geef toe, zoals ik de sjaal droeg op de boot was geen gezicht. Sterker nog, het zag er niet uit! Maar hé so what? Ik kende er toch niemand en de zon brandde ongenadig op mijn hoofd. En ja ik had naar binnen gekund. Maar dat wilde ik niet. Ik wilde dit tochtje beleven in de buitenlucht, met de wind in mijn haren…ehh sjaaltje 😁 Dit voorbeeld met het sjaaltje is natuurlijk een flut voorbeeld. Maar goed genoeg om duidelijk te maken wat ik bedoel. Het starten van mijn coachpraktijk had heel wat meer doorzettingsvermogen nodig. Maar oh wat wilde ik het graag! Jongeren helpen, mijn eigen tijd indelen, meer tijd om te schrijven en in de toekomst hopelijk wat meer tijd om te reizen. Dit zijn mijn doelen. Als ik aan het werk ben, vergeet ik zo maar de tijd. Zo leuk vind ik het. Dus ja, gemotiveerd ben ik wel.
Weet jij waar jouw motivatie vandaan komt?
Heb jij helder waar jouw motivatie vandaan komt? Of helemaal niet?Belemmert je dat tijdens het studeren? Of heb je misschien wel het gevoel dat je helemaal geen motivatie hebt? Wees niet ongerust, motivatie heb je altijd! Uitzoeken hoe dat zit? Mijn advies: neem een coach in de arm waarmee je een klik hebt. Natuurlijk ga ik graag met je aan de slag. Zeker wanneer je autisme/ADD/ADHD hebt, dan ben je bij mij aan het goede adres. Voel je er wat voor? Stuur dan je vraag via het contactformulier.
Wil je op zoek naar een andere coach? Kijk dan eens bij mijn collega’s via Kickor Kickor is een platform van jongerencoaches.
ps: wist je dat de blauwe sjaal de tweede sjaal was die ik kocht? Het eerste sjaaltje was een wit sjaaltje dat mijn haar niet helemaal kon bedekken. Ik was nog niet tevreden en zocht verder. Ik wilde mijn doel bereiken. Dat kun jij ook!
Jij wil dat ik naar jou luister, luister jij dan ook naar mij?
Het is een gewone doordeweekse avond. Ik heb net een gesprek met mijn zoon gehad. En aan het eind van dat gesprek vraag ik nog een moment zijn aandacht en zeg tegen hem: ‘Weet je nog? Jij wil dat ik naar jou luister, luister jij dan ook naar mij?
Mijn kinderen zullen deze uitspraak vast herkennen. Ik heb hem vaak gebruikt toen ze opgroeiden en bij mijn 18 jarige gebruik ik de uitspraak nog wel eens. Hoe je de zin interpreteert hangt af van de intonatie die je gebruikt, de klemtoon én de situatie waarin je de zin gebruikt.
Wederkerigheid
Wil de zin effect hebben, is het allereerst géén dreigement of onderhandeling of aanbod. Nou ja, dat laatste wel een beetje. Maar niet in de zin van: pas als jij gaat luisteren, luister ik naar jou. Hell no, daar ben ik helemaal niet van. Wat ik mijn kinderen hiermee wil leren is respect, gelijkwaardigheid en vooral wederkerigheid.
Samen
In deze wereld ben je niet alleen. We zijn er samen. Ik ben er voor hen en doe voor hen wat binnen mijn mogelijkheden ligt. Maar ik wil mijn kinderen ook leren dat zij hierin ook een verantwoordelijkheid hebben. Of je nu wel of geen autisme hebt. We moeten het samen doen. Als je autisme hebt, is het niet vanzelfsprekend dat je zo maar oog hebt voor de behoeften van anderen. Dat dit niet vanzelfsprekend is, is niet erg. Je kunt het leren. Ik leer het mijn zoon door het voor te doen en hardop uit te spreken wat ik bedoel en waarom iets belangrijk is.
Luister
Naar elkaar luisteren, vind ik super belangrijk. Met luisteren bedoel ik ‘heb oog voor mijn wensen zoals ik oog heb voor jouw wensen”. Pubers zijn vooral gericht op hun eigen behoeften en dat hoort ook zo. Zo ontdekken ze de wereld en hun grenzen. En die grenzen krijgen ze o.a. van ons als ouders. Maar dat wil niet zeggen dat dit op een autoritaire manier moet gaan. Hoewel ik de ouder ben en niet een vriendin, streef ik er altijd naar om op een gelijkwaardige manier met ze te communiceren.
Sfeer
Ik probeer niet meteen te reageren maar eerst even tot me door te laten dringen wat ze van me vragen. Een paar seconden de tijd nemen om te beslissen hoe je wilt reageren levert echt rust op. Nogmaals, ik ben ook mens dus ook bij mij gaat het wel eens anders. Het is wel eens gebeurd dat hij met een voorstel kwam en dat ik reageerde met: ‘Nou ik dacht het niet!’. Het is wel een duidelijk reactie maar het bevordert de sfeer in huis niet echt, kan ik je zeggen.
Pubers
Zoals alle pubers, is ook mijn zoon het lang niet altijd eens met regels die wij stellen. Zoals op tijd gaan slapen en niet tot 3 uur ‘s nachts online zijn. Hij vindt dit overbezorgd en meent dat hij zelf kan bepalen hoe laat hij naar bed kan. Daar denk ik anders over en met reden, maar dan wordt deze blog veel te lang.
Ondanks dat we niet altijd dezelfde mening hebben, vind ik het heel belangrijk om naar hem te luisteren en soms mijn grenzen te versoepelen. En hem daarmee het vertrouwen te geven dat hij mag gaan uitproberen en ontdekken wat bij hem past. En dat is het moment dat ik tegen hem zeg: ‘Heb je het in de gaten? Ik luister naar je.’ Ik spreek het dus letterlijk uit. Dat is ook het moment dat hij zich bewust wordt van de ruimte die hij krijgt. En dat waardeert hij. En zo kreeg hij op een bepaald moment mijn toestemming om éénmalig met een online nachtelijk event mee te doen.
Zijn vraag eerst
Je leert hem de waarde van jouw gebaar als je de zin eerst gebruikt in een situatie wanneer je ingaat op zíjn vraag. Hij vraagt iets van je en je kijkt wat verantwoord is en geeft hem toestemming voor iets wat hij graag wil. Bijvoorbeeld in een vakantie tot een later tijdstip online zijn dan waarvoor je normaal toestemming zou geven. Geef aan dat het een uitzondering is. Je geeft daarmee ruimte en vertrouwen. De dag erna ga je met je kind kijken hoe hij het gedaan heeft. Toon belangstelling voor wat hij gedaan heeft en vraag waarom dit zo leuk was voor hem.
Goud
Geef hem een paar keer nét iets meer ruimte dan je normaal zou doen. Zodat hij kan gaan ontdekken. Bijvoorbeeld in een periode van een maand. Ik garandeer je dat er vervolgens vanzelf het juiste moment komt dat je hem kunt vragen: ‘Weet je nog? Ik heb …. (noem dat moment) naar jou geluisterd, luister je nu ook naar mij?’ Mijn ervaring is dan dat mijn kinderen dan zoiets hebben van ‘oh ja, dat is waar ook. Dan is het wel zo aardig als ik nu doe wat zij belangrijk vindt’. Die nadenkende blik en dan zijn commitment, dit moment is echt goud waard!
Ik had zo’n gouden moment komt dat mijn zoon in discussie probeerde te gaan over de tijdklok die er op het internet zit. Hij wilde voor altijd de tijdklok verder naar achter verzetten zodat hij altijd langer online kon zijn. Ik wilde dat niet. Toen ik zei: ‘Weet je nog dat je dat nacht event mocht doen? Toen heb ik naar jou geluisterd, luister jij nu dan ook naar mij? Vervolgens kwam die nadenkende blik en ging hij akkoord want hij wist best waarom die tijdklok erop zit. Hij weet ook dat wanneer hij onvoldoende rust krijgt, hij gezondheidsproblemen gaat krijgen. Maar ja, ‘s nachts doorgaan scoort veel beter bij vrienden dan aan moeten geven dat je voldoende rust nodig hebt en dus niet mee gaat doen met het nachtelijke event van World of Warcraft.
Wil jij nu ook werken aan een relatie die gebouwd is op wederkerigheid? Ga dan ook deze zin gebruiken: ‘Jij wil dat ik naar jou luister, luister je dan ook naar mij?’
Als studiekeuze coach voor jongeren met autisme zoek ik naar mooie verhalen. Het liefst positieve verhalen. Verhalen met echte mensen met echte beroepen. Beroepen waarvoor je als persoon met autisme ook kunt kiezen.
Je wilt toch een studie waar je blij van wordt!
Gelukkig gaan steeds meer decanen, docenten en andere professionals inzien dat mensen met autisme niet allemaal techneuten zijn. En dat niet iedereen met autisme geïnteresseerd is in cijfers en analyseren. Maar er zijn helaas nog steeds te veel professionals die niet op de hoogte zijn van de laatste ontwikkelingen rondom het autisme spectrum stoornis. En daarmee krijgen nog veel jongeren verkeerde studieadviezen.
Missie
Het is mijn missie om jongeren met autisme zo te ondersteunen dat ze zelf op onderzoek uitgaan en met vertrouwen een studie kiezen waar zij blij van worden. Met deze serie blogs toon ik aan dat mensen met autisme prima kunnen werken in beroepen die je misschien niet verwacht. Of studies volgen die je misschien niet verwacht, zoals dramatherapie. En studie vol met sociale contacten.
Ergens in maart 2021 word ik benaderd door Julia of ik haar enquête wil invullen. Ze doet een onderzoek voor haar opleiding en zoekt mensen die autisme hebben of ouder zijn van iemand met autisme of hulpverlener zijn voor mensen met autisme. Vorig jaar heb ik zelf een onderzoek gedaan met dezelfde doelgroep. Je leest er meer over in de blog Is een studie kiezen lastiger met autisme? Natuurlijk help ik graag een medeonderzoeker, dus ik vulde haar enquête in.
Julia: ‘Ha Joyce, ik heb autisme en een baan’
En als ik later in een post een oproepje doe omdat ik mensen zoek om te interviewen voor mijn serie blogs over beroepen, reageert Julia met ‘Ha Joyce, ik heb autisme en een baan (een stage, maar dat is ook een werkplek!) en in het verleden ook veel bijbaantjes gehad. Dus als je wil mag je mij zeker interviewen. Lijkt me heel leuk’. Nou, mij ook!
Julia’s Diagnose
Ze was 17, bijna 18 jaar toen ze de diagnose kreeg. Julia was eigenlijk wat verbaasd. Wat ze van autisme wist, gaf het beeld van een star, weinig sociaal persoon. Dat was zij helemaal niet! Ze ging erover lezen en ontdekte dat autisme veel verschillende uitingsvormen heeft. Bij de één uit het zich anders dan bij de ander. Bij mannen anders dan bij vrouwen. Het autistisch brein blijkt een bijzonder brein.
Medicatie
Op de vraag ‘Welke kenmerken vanuit het autisme herken jij in jezelf?’ antwoord Julia dat prikkeling-verwerking een rol bij haar speelt. Ze krijgt er medicatie voor en daarmee kan ze overprikkeling wat vaker voorkomen. Julia is auditief gevoelig en met de medicatie komen sommige geluiden wat minder hard binnen. Medicatie helpt ook om dingen wat meer op een rijtje te krijgen en dat is helpend bij het overzicht houden. Prikkels komen iets minder heftig binnen en door de medicatie kan ze die dan iets makkelijker filteren.
Plannen
Julia is één van die mensen die na een intensieve dag meer hersteltijd nodig heeft dan iemand die geen auti-brein heeft. Dat betekent dus goed kijken naar belastbaarheid en goed plannen. En niet in één week 3 deadlines proberen te halen, want dat gaat niet werken. En als je dit koppelt aan Julia’s streven naar perfectie, snap je dat goed plannen een zoektocht blijft.
Passie
De weg die Julia’s zus bewandeld heeft rondom haar studiekeuze, gaf Julia het inzicht dat zij het anders wilde aanpakken. Haar zus koos in de eerste instantie voor een ‘veilige’ studie. Ze switchte van opleiding en slaagde glansrijk. Daardoor wist Julia ‘Ik ga direct kiezen voor iets waar mijn hart ligt’.
Julia: ‘Ik geloof er heel sterk in dat als je kiest voor iets waar jij warm van wordt, een studie veel meer slagingskans heeft’
VWO diploma en toch niet naar de universiteit
Julia heeft het VWO afgerond met prima cijfers. Het leek er dus op dat ze voor een WO studie zou gaan kiezen. ‘Maar na mijn VWO had ik geen zin om nog 6 jaar met de neus in de boeken te zitten. Ik wilde resultaat zien van mijn werk en iets voor andere mensen betekenen’. En dat is ze gaan doen. Haar eerste keus was een opleiding tot Docent Theater. Julia deed auditie en kwam ver in het selectieproces. Ze werd het nét niet.
Plan B
Het wordt uiteindelijk plan B, haar tweede keus: de opleiding Vaktherapie met als uitstroomvariant Dramatherapeut. Ze had ook kunnen kiezen voor Beeldend therapeut of Psychomotorisch therapeut. Maar ze heeft voor drama gekozen. Achteraf is Julia juist blij dat het deze opleiding is geworden en niet de opleiding Docent Theater. Ze merkte dat er bij de opleiding Dramatherapie ruimte is om fouten te maken en het oké was om je kwetsbaar op te stellen. Dit in tegenstelling tot de kunstacademie waar je je steeds van je beste kant moet laten zien.
Autisme & studeren
Julia is perfectionistisch. Voor haar betekent dit dat ze alles in één keer wil behalen en ook nog met heel goede cijfers. En dat lukt haar ook. Aan de ene kant vindt ze het leuk om met haar opdrachten bezig te zijn. Aan de andere kant merkt Julia dat ze er ook erg veel tijd in steekt. Soms wat te veel.
Julia: ‘Als je aan mij een opdracht geeft, dan ga ik er helemaal voor. Je mag verwachten dat het heel goed wordt gedaan. Ik ga niet voor minder.
In de klas voelt ze zich op haar gemak. ‘Iedereen weet dat ik autisme heb’ geeft Julia aan. Medestudenten en leraren zijn gericht op mentale gezondheid en zijn daarmee geïnteresseerd in het thema autisme. Dat helpt Julia om zich op het gemak te voelen in de groep.
Cliënten met autisme
Julia komt in haar opleiding ook cliënten met autisme tegen. Ze is ervaringsdeskundig dus ze kan haar eigen ervaringen inzetten en sluit daardoor goed aan bij cliënten met autisme. Ook haar medestudenten leren van haar wat het betekent om autisme te hebben.
Een rollenspel is een werkvorm die een dramatherapeut in kan zetten bij de begeleiding van een cliënt. In de opleiding oefen je dat geregeld. Julia is creatief en speelt een scene soms heel anders dan verwacht, waardoor zij laat zien dat ze echt out of the box kan denken.
Wat maakt de stage tot een succes?
Julia loop stage in specialistische GGZ verslavingszorg. Daar komt ze ook geregeld cliënten tegen die ook autisme hebben. Julia snapt als geen ander hoe autisme belemmerend kan werken, maar ook waar de kansen zitten. Als het een functie heeft vertelt Julia aan een cliënt dat ze zelf autisme heeft. Dit is voor haar echt een oefening in afstand en nabijheid. Want wat vertel je wel en wat niet? De begeleiding moet tenslotte wel professioneel zijn.
Stagedoelen
Een van de doelen tijdens haar stage is: meer contacten leggen met collega’s. En dat is best nog een pittig doel om te behalen. Wanneer je aan Julia vraagt hoe ze denkt over koetjes-en-kalfjes-gesprekken, zal ze aangeven dat ze daar niet zo veel voor voelt. Sarcastische grapjes vindt ze ook niet echt geweldig. Analyseren wat iemand precies bedoelt en hoe je daar op moet reageren, kost haar veel energie. Toch wordt er als collega wel één en ander van haar verwacht. Gelukkig heeft Julia een fijne stagebegeleider. Eéntje die Julia haar grenzen laat opzoeken maar haar niet pusht om óver die grens heen te gaan. Zo kan zij veilig oefenen en leren.
Grenzen
Ze bespreekt bijvoorbeeld dat ze heel zelfbewust wordt in sociale situaties. Wat wordt er van je verwacht en hoe reageer je? Daar denkt ze dan verder over na. Zelfs over hoe je een boterham vasthoudt wanneer je samen met collega’s luncht. Dit houdt haar wél bezig maar dit bespreekt ze natuurlijk niet met haar stagebegeleider. Er zijn grenzen 😉
Vertrouwen op je gevoel
Julia wordt ontzettend zenuwachtig bij nieuwe dingen. Om het toch te gaan doen, moet ze zich echt over die zenuwen heen zetten. Ze zegt hierover: ‘Ook al gaat het niet precies zoals ze verwacht, tegenwoordig denk ik ‘IK RED ME WEL 💪🏽’. Ze wil nog meer leren om op haar gevoel te vertrouwen. Lukt dat en het blijkt te werken, dan is ze helemaal happy.
Dromen
Dramatherapie studeren en autisme hebben, het is dus een prima combinatie. In ieder geval voor Julia. Het bewijst wel dat er veel meer mogelijk is dan je soms denkt en dat je je dromen kunt waarmaken. Om dat te kunnen doen heb je vooral inzicht nodig:
Inzicht in je talenten
Inzicht in wat je nodig hebt
Inzicht in wat je belangrijk vindt
En ook dat is minder ingewikkeld dan je denkt. Ik help je er graag mee. Met een talentenscan kom je al een fikse stap dichterbij. Hier lees je er meer over.
Weet je wat? App meteen voor een gratis kennismaking: ☎ 0640848947 of stuur een mail naar: 📧 info@jhob.nl
Er zijn talloze studies en opleidingen waaruit je kunt kiezen. In de serie blogs ‘Wat is…’ geef ik steeds een beschrijving van een opleiding die misschien nog niet zo bekend is. Deze eerste keer Creative Technology.
De studie Creative Technology bewijst wel dat niet alle universitaire opleidingen vooral theoretisch en weinig praktisch zijn. Bijna 3 jaar geleden koos Thomas (21) voor deze opleiding en hij heeft er geen moment spijt van gehad. Thomas: ‘Creative Technology is een universitaire bachelorsopleiding die de disciplines elektrotechniek, informatica en iteratief productontwerp combineert met veel hands-on prototyping en een vleugje bedrijfskunde’.
Ik had geen idee wat iteratief was, dus dat heb ik opgezocht. Het blijkt een term uit de wiskunde te zijn en het betekent ‘herhalend’. Bij een iteratieve aanpak ga je stapje voor stapje verder en gebruik je voortschrijdend inzicht in een volgende fase. Weer wat geleerd.
Techniek & de mens
Met deze opleiding word je uiteindelijk de verbinding tussen innovatieve technologieën en de mens in de samenleving. Tijdens de opleiding word je uitgedaagd om nieuwe of reeds bestaande technologieën op een creatieve manier in een nieuwe creatieve context toe te passen voor een gemakkelijker of leuker leven. Een mooi voorbeeld is Robot Phi maar er zijn nog veel meer voorbeelden te bedenken, zoals de app Ommetje en wat denk je van Google Home! Kernwoorden als creatief, ontwerpen en technische ontwikkelingen staan centraal tijdens de studie.
Zit je op de middelbare school, dan klinkt dit misschien als veelomvattend en groots. Maar het mooie is dat je het stap voor stap leert. Alles wat jij nodig hebt is belangstelling voor techniek, informatica en het lef om iets anders te willen dan de standaard. Het proces van het in kaart brengen van het probleem, brainstormen tot een idee en het uitwerken en uittesten van een prototype, leer je tijdens de opleiding.
Lef & actie
Thomas: “wat ik zo leuk vind aan Creative Technology is dat je uitgedaagd wordt om lef te tonen en echt actie te ondernemen. De concepten blijven niet in een boekje, maar komen in de werkplaats tot leven. Ik vind het geweldig om praktisch bezig te zijn. Vaak eerst met papier en een vlugge schets en dan later met 3D printen en laser snijden.” Je krijgt de opdrachten van een opdrachtgever en die werk je uit in een projectgroep. Hierdoor leer je al gauw welke rol jou ligt tijdens het werken in projecten. Tijdens de opleiding is er ruimte voor keuzevakken waardoor je zelf richting kunt bepalen.
Natuurlijk zijn er ook lastige aspecten aan de opleiding. Denk aan medestudenten die minder inzet tonen dan jij tijdens een project. Of dat er maar een maximum aantal studenten gekoppeld kan worden aan een opdracht en dat je net te laat inschrijft en dus niet mee kunt doen. Dat overkwam Thomas ook een keer. Ook daar leer je weer van, er zijn altijd wel weer andere opties op dat moment.
Voorbeeld van een project
Thomas studeert aan de universiteit Twente en is inmiddels ook semiprofessioneel fotograafonder de naam Oneroy. Hij maakte de foto hieronder tijdens een project in het 2e jaar van zijn opleiding. Check zijn website maar eens!
De foto laat een zelf ontworpen apparaat zien, waarmee oude DVD’s een nieuw doel krijgen. Ze fungeren zo als equalizer en visualisatie voor muziek. Het apparaat werd bedacht en gemaakt tijdens een hackaton-project van een paar dagen waar je in gelimiteerde tijd een goed werkend product moest zien te ontwikkelen. Het hoefde niet helemaal af te zijn, als wat je ontworpen had, het maar goed deed. Laat de creativiteit maar stromen!
Hoe weet je nu of deze opleiding wat voor jou is? Je vakkenpakket en je profiel is natuurlijk screening nummer 1. Wiskunde en natuurkunde is belangrijk en heb je het vak informatica gehad dan is dat zeker een pré maar niet noodzakelijk. Interesse in de mens en zijn omgeving is net zo goed belangrijk. Het zijn twee evenredig belangrijke onderdelen van de opleiding. Tijdens de opleiding ga je werken in projectgroepen. Daar ontkom je niet aan. Maar dat kom je in je werk later ook tegen, dus beschouw de opleiding als een mooie oefening. Fouten maken mag en van proberen kun je leren, zeg ik altijd.
Lijkt de opleiding je leuk maar heb je ergens twijfels over? Of je innovatief genoeg bent? Welke rol jou ligt in een projectgroep? Of hoe je tegenover opdrachtgevers staat? Als je een Talentenscan doet dan weet je het.
Soms kom je een beroep tegen waarvan je denkt ‘Huh bestaat dat?’ Welke opleiding je daar dan voor nodig hebt is dan ook niet vanzelfsprekend. Ik schreef een blog over Hoe je aan een beroep een opleiding koppelt. De blog neemt je stap voor stap mee hoe je dat doet.
Via social media deel ik geregeld tips, weetjes over autisme en hier en daar een positieve quotes. Klik op één van de icoontjes onder aan deze pagina en je vindt JHob op Facebook, LinkedIn en Instagram.
Laatst reageerde ik via Instagram onder een post van Coachwereld. En vervolgens kreeg ik om een uur of 9 ’s avonds de vraag of ik een gastblog wilde schrijven voor hun website. De blog zou moeten gaan over thuiswerken in deze 2e Lock down en de balans vinden tussen werktijd en vrije tijd. Daar heb ik de nodige ervaring mee. Dus ja, dat wilde ik wel doen.
De blog zoals die is gepubliceerd op de website van Coachwereld met hier en daar een ieniemienie verbetering. Ik kon het niet laten 😉
We zijn in Lock down en Het Grote Thuiswerken is weer begonnen. En jij denkt: ‘Ze zoeken het maar uit. Ik kruip lekker in mijn jogging broek en hoodie op de bank. Laptop op schoot.’ En je gaat je mailbox te lijf of fijn aan het werk met het verslag dat je moet schrijven. Of toch niet?
Het lijkt een goed idee, maar doordat je vrijetijdskleding aanhebt en op de bank genesteld zit, denkt je brein dat je vrij bent. Met als gevolg dat je brein denkt dat je overwerkt. En dat is nu net wat we niet willen. Maar wat dan wel? Hoe kun je nu op een prettige manier thuiswerken, zodat werk en vrije tijd in balans is? Ook ik werk sinds de eerste Lock down tijd thuis. Om mijn werk te doen, hoef ik niet naar buiten. (Bijna jammer) En ik heb altijd deadlines! Met een gezin van 5 personen is dat best een uitdaging. Ervaring genoeg dus en die deel ik graag met je:
Verzorg je uiterlijk
Je zult mij niet in mijn badjas aan het werk zien. No way. Dan kom ik gewoon niet in een prettige werk flow. Verzorg jezelf dus zoals je zou doen als je naar je werk zou gaan. Dus je haar lekker in model en je gewone make up. Vergeet je sieraden niet! Als je vindt dat je er goed uit ziet, voel je je ook beter. Je moet er even de moeite voor doen maar dan heb je ook wat.
Video bellen?
Wat denk je van een plotselinge verzoek van je klant of leidinggevende om de telefonische afspraak om te zetten naar een video gesprek? Geen punt toch als je al goed verzorgt bent! Je hoeft er niet eens over na te denken. Doordat je er niet over na hoeft te denken, kost het je ook geen energie. En zo bewaar je energie voor belangrijkere dingen.
Middle of the road
Je kleding is dus belangrijk. Trek iets aan dat passend is bij het werk dat je gaat doen. Dat zet je brein in de goede werkstand. Ook tijdens de vorige Lock down zijn deze adviezen gegeven, dus dit is niets nieuws. Nu ben ik sowieso al geen fan van joggingbroeken, want dan zie ik er echt niet uit. Ik zoek kleding die me lekker zit en waarmee ik goed voor de dag kan komen.
Natuurlijk heb ik ook kleding waarmee ik chique de friemel een presentatie kan geven. Maar zo ga ik thuis niet achter mijn bureau zitten. Het moet wel leuk blijven. En het is ook helemaal niet nodig om in de werkstand te komen. Gewoon kleding die het midden houdt tussen casual en netjes. Een middle of the road-setje is dus goed genoeg.
Stevig in je schoenen staan
En weet je wat ook goed werkt?Je schoenen aan. Klinkt misschien gek, maar het is echt zo.
Doe je je schoenen aan dan sta letterlijk stevig in je schoenen. Zeg nou zelf, een klant gesprek voeren terwijl je op je sloffen loopt, geeft toch een heel andere energie dan wanneer je schoenen aan hebt. Laat staan dat je onderuitgezakt in je joggingbroek met je laptop op de bank zit en je krijgt een telefoontje van een klant. Merk je wat er dan gaat gebeuren? De eerste seconden ben je bezig met overeind komen en schakelen naar een actieve houding. Je moet jezelf bijna letterlijk en figuurlijk bij elkaar rapen. En dat schakelen kost je extra energie. Geen wonder dat je na een thuiswerkdag vermoeider bent, dan na een werkdag op kantoor.
De balans
Wanneer er verschil zit in je houding, kleding en schoeisel dat je tijdens je werktijd draagt en in je vrije tijd, dan is het vinden van een balans tussen werktijd en vrijetijd makkelijker.
Bedenk eens wat je normaal gesproken doet als je van je werk komt. Schop je je schoenen uit en schenk je jezelf iets te drinken in? Kleed je je om en trek je iets makkelijks aan? Doe dat nu dan ook. Je pelt letterlijk je werkdag van je af.
Voor mij geldt; Einde werkdag: schoenen uit en pootjes op de bank. Iets te drinken erbij en even met mijn partner de dag doorspreken. Héérlijk vind ik dat. Nu heb ik het geluk dat mijn partner meestal kookt, dus dat half uurtje gebruik ik om even tot mezelf te komen. Even loskomen van het werk en ontspannen.
Joggingbroek aan terwijl je werkt
Op zaterdag mag het. Je kunt je joggingbroek ook vóór je laten werken. Bijvoorbeeld als je op zaterdag iets wilt afmaken, omdat je eerder in de week ervoor gekozen hebt om een spelletje te spelen met je kids of te wandelen met je hond. Stuur je man en kids mét hond naar buiten en als je dán in je joggingbroek met je laptop op de bank gaat zitten, is het juist wel een goed idee. Je brein registreert de situatie als ‘vrij’ en zo ervaar je dit stukje werktijd meer als weekend. Je komt zo toch een beetje tot rust. Hoewel het natuurlijk altijd beter is om volledig tot rust te komen en zelf ook lekker naar buiten te gaan.
Maar hé, vind jij dat je er op je voordeligst uitziet in je joggingbroek en je hoodie? Werk je dan het lekkerst? Dan moet je dat vooral lekker doen. Wie ben ik om te zeggen wat jij moet doen? Zolang je de balans maar in de gaten houdt.
Positieve boost
Positief blijven denken
Voor wie op dit moment flink baalt van het thuiswerken, nog even wat positieve punten over thuiswerken:
Een bad hair-day ziet niemand
Bedenk eens hoe fijn het is om niet in het donker in de auto te hoeven stappen.
Je hoeft je autoruiten niet te krabben
Geen trein die je mist, omdat je je fiets niet kwijt kon in het fietsenrek
Je hoeft je handen niet te ontdooien omdat je een half uur in de kou hebt moeten fietsen
Je kunt je werktijd zelf inplannen, denk aan ’s morgens tussen 5 en 7 uur of ’s avonds als de kids op bed liggen.
De koffie (of thee) is fantastisch
Lunch is super goedkoop
Je band met je kids groeit mega met de aandacht die ze van je krijgen
Geen geroddel door collega’s
Je hoeft niet te zoeken naar een flexplek
Je weet precies wie het laatste printerpapier heeft gebruikt en niet heeft bijgevuld 😉
en last but not least:
Géén files en je bent vóór het donker weer thuis!!
Tot zover de blog voor Coachwereld. En wat een goede marketings-actie van hen om mij te vragen voor die gastblog. Ik kende hun site nog niet en het blijkt een platform te zijn waar je als coach lid van kunt worden. Zij verdienen aan mijn lidmaatschap en ik vergroot mijn vindbaarheid. Ze zijn niet al te duur……toch maar lid worden dan?
Hoe heb jij mij gevonden? Zet het in een reactie. Dan kan ik bepalen of ik een platform zoals Coachwereld nodig heb. Vast bedankt!
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren terwijl u door de website navigeert. Hiervan worden de cookies die als noodzakelijk zijn gecategoriseerd, in uw browser opgeslagen omdat ze essentieel zijn voor de werking van de basisfunctionaliteiten van de website. We gebruiken ook cookies van derden die ons helpen analyseren en begrijpen hoe u deze website gebruikt. Deze cookies worden alleen met uw toestemming in uw browser opgeslagen. U heeft ook de mogelijkheid om u af te melden voor deze cookies. Maar als u zich afmeldt voor sommige van deze cookies, kan dit uw browse-ervaring beïnvloeden.
Functionele cookies helpen bij het uitvoeren van bepaalde functionaliteiten, zoals het delen van de inhoud van de website op sociale mediaplatforms, het verzamelen van feedback en andere functies van derden.
Prestatiecookies worden gebruikt om de belangrijkste prestatie-indexen van de website te begrijpen en te analyseren, wat helpt bij het leveren van een betere gebruikerservaring voor de bezoekers.
Analytische cookies worden gebruikt om te begrijpen hoe bezoekers omgaan met de website. Deze cookies helpen bij het verstrekken van informatie over het aantal bezoekers, het bouncepercentage, de verkeersbron, enz.
Advertentiecookies worden gebruikt om bezoekers te voorzien van relevante advertenties en marketingcampagnes. Deze cookies volgen bezoekers op verschillende websites en verzamelen informatie om aangepaste advertenties te bieden.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut noodzakelijk om de website goed te laten functioneren. Deze cookies zorgen anoniem voor basisfunctionaliteiten en beveiligingsfuncties van de website.
