Je hebt een deadline en maakt natuurlijk een planning. Maar je eraan houden is iets anders. Herken je dat? Geen loze beloften, deze tips gaan je echt helpen.

Wat ik met je wil delen is niet uit boekjes gejat. Het is wat werkt voor mij. En ik ben ervan overtuigd dat het ook kan werken voor jou. Lees verder en ga het uitproberen!

Papieren planning versus digitale planning

Veel mensen maken zelf een planning, los van hun agenda. Dat is hartstikke goed, want zo houd je overzicht. Ik pleit voor een week én een maandoverzicht. Gebruik ook een digitale agenda, zou ik zeggen. Je telefoon heb je tenslotte altijd bij je. Daar kun je schakelen tussen een dag, een week en een maandweergave. Handig, want zo kun je die weergave die op dat moment nodig is, erbij pakken .

Maak van je zelfgemaakte maandplanning ook een papieren versie en print die uit. Echt superhandig. Wanneer je op één dag meerdere afspraken hebt, dan zie je die niet allemaal meer terug in een digitale maandweergave. Je moet dan overschakelen naar de dag-, of de weekweergave. Daarom is een maandplanning op papier echt een must om overzicht te houden. Heb je er wat geld voor over, dan is de KRACHTplanner heel handig. En moet je zuinig aan doen, dan heeft de Hema ook handige alternatieven. Tot zover een stukje plannen en planners in het algemeen.

Zelf haal ik de deadline altijd. Zonder probleem.
Mijn tactiek adviseer ik altijd aan de mensen die ik coach, maar het is geen geheim. Ik deel het graag met je. Het gaat je gegarandeerd stress schelen.

Ik heb je 3 gouden tips beloofd om je deadline te halen. Dit zijn ze:

  1. Maak een opzetje
  2. Plan de inleverdatum eerder in
  3. Plan meer werkmomenten in

Lees onder de foto verder voor de uitleg.

3 gouden tips deadline

Opstarten lastig?

In mijn praktijk hoor ik vaak terug dat mensen het lastig vinden om met een opdracht te starten. Het is zelfs een belangrijk struikelblok waardoor men zich niet aan een planning kan houden. Zeker mensen met autisme vinden starten vaak lastig, omdat veel van hen (geldt niet voor iedereen) vanaf het begin af aan alles helder willen hebben. Duidelijkheid is voor hen nodig om te kunnen beginnen.

Duidelijkheid is nodig over de stappen die ondernomen moeten worden. Ze ook willen weten wat concreet de criteria zijn en ze willen weten of de inhoud die ze zelf willen gaan gebruiken, voldoet aan die criteria. Om maar een paar voorbeelden te noemen.

De 1e gouden tip

Maak eerst alleen een opzetje.

Simpeler kan het niet. Natuurlijk maak je aantekeningen als de opdracht gegeven wordt. (Is notities maken en luisteren tegelijk lastig? Maak dan een geluidsopname.) Start na de instructie met het maken van een opzetje. Ik doe dat altijd. Gewoon een klein beginnetje. Het liefst dezelfde dag nog. Dan zit de informatie nog vers in mijn geheugen. Lukt het je niet meteen, plan dan dezelfde week nog een moment is. Je hebt niet meer nodig dan een half uur.

Tenzij de inspratie begint te stromen natuurlijk. Dan zal ik niet zeggen dat je moet stoppen. Werk dan vooral lekker verder! Stop zodra je merkt dat de inspiratie weg is. Accepteer dat het oké is. Je bent begonnen! Yeahhhh

Wanneer je een opzetje hebt gemaakt, wordt vanzelf duidelijk waar je nog vragen over hebt. Vervelend? Welnee, juist handig. Je kunt ze direct mailen naar de docent of de opdrachtgever. Je bent er lekker op tijd bij.

Mijn ervaring is dat na de eerste instructie er weer van alles kan gebeuren waardoor ik helemaal de draad van de opdracht kwijt kan raken. Dat is me vroeger meerdere keren overkomen. En dan is beginnen aan de opdracht een drama. Iets waar je tegenop gaat zien, want ja, waar moet je beginnen? Waar ging het ook alweer over? Wat was ook al weer de bedoeling? Je stelt het starten uit, maar het voelt niet goed.

Dat probleem heb ik dus niet, want ik heb dat opzetje gemaakt. Het is veel makkelijker om de draad weer op te pakken als er een opzetje gemaakt is. Pak de aantekeningen en de opdracht er bij, lees je opzet weer door en ik garandeer je dat de inspiratie weer zal gaan stromen. Je bent tenslotte met je vakgebied bezig.

Nr. 2 van de gouden tips:

Plan in je agenda het inleveren van de opdracht één week eerder in dan dat je geïnstrueerd hebt gekregen.

Hè wat??? De deadline naar voren halen? Is dat niet stressverhogend? Nee hoor, juist niet. Dat heeft juist voordelen:

  1. Doe je dit altijd, dan gaat het een goede gewoonte worden.
  2. Heb je de opdracht ingeleverd, dan heb jij geen stress meer. Hoe fijn is dat. Laat je klasgenoten nog maar even ploeteren, jij bent klaar.
  3. Komt er op het laatst toch iets tussen en kun je niet inleveren, dan heb je nog een week! Joepi! 
  4. Je bouwt aan een reputatie waar je blij van wordt. Iedere werkgever wil toch zulke medewerkers?!

Voorwaarde is wel dat je het werken aan de opdracht meeneemt in je planning. Hoe? Lees verder.

Gouden tip 3:

Je hebt een opzetje gemaakt en je hebt de inleveren een week eerder in je agenda gezet. Maar dan ben je er nog niet. De 3e gouden tip is deze:
Plan tussen het opstarten en het inleveren één of twee momenten méér dan dat je denkt nodig te hebben voor de opdracht.

En vergis je niet in de layout. Die kost je stiekem altijd meer tijd dan je denkt. Neem daar gerust 4 uur meer voor dan dat je van plan was. Plan je meer werkmomenten in dan je denkt nodig te hebben, dan geeft dat ruimte. Ruimte om je een keer niet aan de planning te houden, bijvoorbeeld omdat je je niet fit voelt. Of omdat je tijd nodig hebt voor iets anders. Of ruimte om eerder in te leveren, je weet maar nooit!

En heb je geen zin om aan de opdracht te werken? Geef jezelf een schop onder je kont! Je weet toch waar je het voor doet?!! Lees anders de blog 3 Tips om motivatie vast te houden. Dan krijg je jouw motivatie ook weer helder.

Als studiekeuze-, en loopbaancoach vind ik het vooral leuk om dit soort tips te delen. Wat vind je van deze 3 gouden tips? Heb je er wat aan? Zet je reactie hieronder en als je deze blog wil delen op social media: heel graag! Tag mij dan ook even, dan kan ik reageren. Je vindt mij via Instagram en LinkedIn

Via Instagram kom ik in contact met allerlei mooie mensen. Mensen zoals Leonie. Leonie heeft autisme en is ruim 22 jaar werkzaam in de gehandicaptenzorg. Eerst als woonbegeleider, daarna als bewegingsagoog.

De diagnose autisme

Na jaren zoeken, piekeren en therapie blijkt in februari 2020 dat er een verkeerde diagnose gesteld is en Leonie een Autisme Spectrum Stoornis (ASS) heeft. Nog steeds heeft Leonie er moeite mee om geassocieerd te worden met die verkeerde diagnose. En daarom noem ik die ook niet. Wetende dat vrouwen vaker eerst een verkeerde diagnose krijgen, vraag ik me meteen af hoeveel vrouwen hier hetzelfde instaan als Leonie. Je zult maar een diagnose krijgen waar je je zelf niet in herkent maar wel jarenlang gezien wordt als iemand met…. Nou ja vul maar in.

De diagnose autisme is in de eerste instantie wat onwennig voor Leonie maar ze verdiept zich in de vele aspecten van autisme en er vallen steeds meer puzzelstukjes op zijn plaats. Waarom ze anders is dan anderen, waarom ze in jaar jeugd niet genoeg voor zichzelf opkwam en waarom een fulltime baan niet bij haar past.

Het interview

Het leek Leonie wel prettig om de interviewvragen van tevoren te weten, dus die heb ik haar een paar dagen van tevoren gemaild. Wanneer we elkaar treffen bij de Oranje-rie Rosendeal in Arnhem (wat trouwens een geweldige locatie  is!) maak ik al snel kennis met één van haar kwaliteiten als ze vertelt van schrijven te houden. Ze kon het dan ook niet laten om de vragen op papier te beantwoorden. ‘Tja’, zegt ze dan schouderophalend ‘Dat ben ik’.
En ik denk dan: Wat mooi!

Het duurt even voordat we aan de vragen toe komen, want er valt genoeg te kletsen. Niet over koetjes en kalfjes, no way. Maar wel over de gehandicaptenzorg, waar we allebei al heel lang aan verbonden zijn. Zij dus als bewegingsagoog en ik als trainer voor de Academie voor Zelfstandigheid.

Op de eerste vraag ‘Wat zijn de kenmerken vanuit het autisme waar jij baat bij hebt in de uitvoering van je werk’ heeft Leonie als antwoord opgeschreven:

  • Ik ben geduldig met cliënten.
  • Elke cliënt is even belangrijk.
  • Ik observeer zowel cliënten als begeleiding en als mij iets opvalt, dan vraag ik ernaar waarom iets op een bepaalde manier gebeurt.
  • Ik analyseer, bij agressie bespreek ik altijd mijn eigen handelen en ga na wat ik eventueel anders zou kunnen doen.

Wat een mooie talenten zie ik hier in terug.

Geduldig, loyaal, observeren, analyseren en reflecteren.
Uit haar verhaal blijkt dat Leonie zich echt verbonden voelt met de cliënten. Of die zich nu makkelijk laten begeleiden of niet. Leonie houdt ervan, want dat maakt het vak van bewegingsagoog iedere dag anders.

Daar praten we nog even over door, want is iemand met autisme niet heel erg gebaat bij structuur en weinig veranderingen? Is het juist niet lastig om te schakelen voor iemand met autisme? Dat is dus niet altijd zo.
Leonie vertelt dat zij de rust en structuur haalt uit het dagelijks programma. De dag mag steeds anders ingevuld worden, als ze aan het begin van de dag maar helder krijgt wat zij te doen heeft die dag.

Zoals duidelijkheid over welke cliënten ze onder haar hoede gaat nemen en welke activiteiten er voor die cliënten op het programma staan. Is dat helder, dan is Leonie prima in staat het wisselende gedrag van de cliënten te begeleiden. Met cliënten naar buiten gaan om te wandelen en te fietsen is hierin toch wel favoriet.
Niet alleen vanwege de activiteit zelf maar ook vanwege het buiten zijn. Buiten zijn minder prikkels en buiten kan Leonie juist weer ontladen. Zo blijft ze in balans en kan ze haar werk goed doen.

Observeren

Wanneer we het hebben over het observeren benoemt ze 2 verschillende situaties.

  • Observeren van cliënten en inspelen op de situatie
  • Observeren van collega’s wanneer zij cliënten begeleiden.

Een bekende eigenschap die je vaak tegenkomt bij autisme is oog voor detail. En dat heeft Leonie ook. Dit komt goed van pas als ze cliënten observeert en door dat oog voor detail ziet zij veranderingen in mimiek en lichaamstaal  van de cliënt. Wanneer een cliënt spanning opbouwt, gebeurt dat om een reden. En wanneer een cliënt die spanning niet meer kan reguleren en dit uit door agressie, heeft dat dus ook een reden. Maar door tijdig op de signalen van cliënten te reageren, kun je agressief gedrag dus vaak voor zijn. Niet altijd, maar vaak wel.

Leonie kijkt dus ook hoe collega’s hun werk doen. Kijken naar elkaar en vragen stellen, daar leer je van is haar uitgangspunt.

Autisme heeft ook zijn lastige kanten in het werk. Neem nu een teamuitje. Leonie vindt de activiteit op zich vaak leuk maar de informele praatjes op zo’n dag dus helemaal niks! Ze heeft geen gesprekstof en vindt het lastig om mee te praten met onderwerpen waar anderen het over hebben.
Hetzelfde doet zich voor tijdens een vergadering. Ze heeft wel inbreng maar vaak te laat. Het onderwerp waar ze iets over wil zeggen is dan al afgerond. Grapjes die gemaakt worden kosten veel energie om die te analyseren en te duiden. En als de agendapunten door elkaar besproken worden, dan is haar concentratie binnen no time verdwenen.

Geconcentreerd of chagrijnig?

Leonie laat zich goed lezen. Dat wil zeggen dat als ze geconcentreerd is of ze doet vreselijk haar best om geconcentreerd te blijven, dan staat haar gezicht op standje chagrijnig. Wat ze dus helemaal niet is. Meestal hebben haar collega’s daar wel begrip voor, maar niet altijd. Dan is het wel even pittig.

Eén collega ziet haar juist eerder dan de rest. Die ziet aan haar gezicht wanneer het Leonie eigenlijk teveel is. Die stuurt haar dan gerust naar buiten om weer te ontladen en tot rust te komen.
Heeft Leonie haar overprikkeling in de gaten, dan onderneemt ze zelf actie ‘Ik loop even weg uit de drukte’. Zegt ze dan tegen haar collega en die weten dan dat ze een moment rust nodig heeft.

bewegingsagoog, autisme

Wie dus denkt dat mensen met autisme het best tot hun recht komen in de ICT of in een baan waar ze repeterend werk kunnen doen ‘omdat ze structuur nodig hebben en niet makkelijk kunnen schakelen’; tadaaaá….
Dat hoeft dus niet zo te zijn!
Iedereen kan werk doen wat hij of zij leuk vindt. Het is de kunst om van jezelf te leren kennen wat je nodig hebt en je weg hierin te vinden tijdens een studie of in je werk.

En last but not least een werkgever en een team die met je mee willen denken en die jou jezelf laten zijn. Dat vraagt dan wel openheid van jou. Vind je dat lastig? Ik help je er graag mee. Het is vaak een drempel die je over moet. Maar ben je die eenmaal over, dan valt er een belangrijke stressfactor weg: Je hoeft niet meer te doen alsof.

Diverse opleidingen

Denk je erover om in de gehandicaptenzorg te gaan werken? Onderzoek dan eens of de opleiding Maatschappelijke Zorg iets voor jou is. Je kunt de opleiding volgen bij een ROC bij jou in de buurt.
Lijkt het je wat om bewegingsagoog te worden? Kijk dan bij de opleiding CIOS. CIOS staat voor Centraal Instituut Opleiding Sportleiders. Met een CIOS diploma kun je ook doorstuderen aan de ALO, Academie voor Lichamelijke Opvoeding of Sportkunde.

3 Tips van Leonie

En overweeg je om een opleiding te gaan doen? Dit zijn de 3 tips van Leonie:

  1. Volg je hart, als je iets graag wil, dan zal het ook lukken. Misschien met wat obstakels, maar je kunt meer dan je denkt. Er zijn verschillende wegen die je naar je doel kunnen leiden. Geloof in groei, hoe groot of klein de stappen ook zijn. Subdoelen brengen je naar een doel dat je voor ogen hebt.
  2. Laat je vooral horen als je ergens tegenaan loopt en spreek je uit waar je ondersteuning in nodig hebt. Schroom niet om hulp in te schakelen, je hoeft het niet alleen te doen.
  3. Blijf vooral jezelf en ontwikkel je eigen authentieke manier van omgang met de doelgroep waar je mee wil gaan werken.

Als ik jouw verhaal ook mag vertellen, stuur me dan een mail. Zo groeit het aantal verhalen en kunnen we samen jongeren inspireren die nog op zoek zijn naar informatie.
Via dit contactformulier kun je je opgeven en ik neem snel contact met je op. Ik ben altijd op zoek naar verhalen van mensen met autisme die studeren of een beroep uitoefenen. Er kunnen wat mij betreft niet genoeg verhalen verteld worden. Voel je dus welkom.
Mocht je het eng vinden om geïnterviewd te worden, ik stuur je de vragen van tevoren per mail. Zodat je weet welke vragen ik ga stellen en je er eerst rustig over na kunt denken.

Het lijkt wel of ik autisme leef en adem. Dagelijks ben ik ermee bezig. Ik zie leden uit mijn gezin wel eens de wenkbrauwen fronsen. Vermoedelijk denken ze dan: ‘Daar gaat ze weer!’ Ik kan er niets aan doen. Het autistisch brein boeit mij nu eenmaal.

Henry

Deze fascinatie is begonnen met Henry. Ik kan zijn naam wel noemen, want als hij nog zou leven, zou hij nu tegen de 100 zijn. Henry heb ik leren kennen toen ik als eerste jaars leerling Z-verpleegkunde ging werken op een woning met mensen met een matig verstandelijke beperking. Toen werd dat nog geestelijk gehandicapt genoemd. Lang geleden dus.

Het gedrag van Henry boeide mij. Ik wilde weten waarom hij zich gedroeg zoals hij deed. Hij bezeerde zichzelf, was niet al te schoon op zichzelf (wat een understatement is) en bleef op een afstand van anderen. Behalve als hij naar bed ging. Dan legde hij zijn hand op je wang en vroeg hij om een kusje.
Als we met de groep gingen wandelen, dan liep hij minstens 3 meter achter de laatste aan. Op een dag was ik die laatste. En tot mijn verbazing pakte hij mijn hand en bleef minuten lang hand in hand lopen.
Waarom deed hij dat anders niet en nu wel?
Ik ben er nooit achter gekomen. Maar vanaf dat moment voelde ik wel een band met hem. Zijn ouders waren al wat ouder en ik bedacht me hoe moeilijk het moest zijn om een kind met autisme te hebben.

Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

Waarom autisme mij zo boeit

Een jaar of wat later las ik het boek Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht van Mark Haddon. Echt geweldig. Je wordt meegenomen in de gedachten en overwegingen van Christopher die gefascineerd is door detectives. Het is een grappig en droevig boek tegelijk. Het boek kost rond de 9 euro, dus voor de prijs hoef je het niet te laten. Er is zelfs een luisterboek van! Het boek ‘Het wonderbaarlijke voorval met de hond’ in de nacht kun je hier bestellen.
Het boek ben ik aan het herlezen en natuurlijk ga ik er een review over schrijven. Het boek is te waardvol om het niet te doen.

Een sprongetje in de toekomst

Het is 2013 en mijn jongste zoon krijgt de diagnose autisme. Eindelijk weten we wat er aan de hand is. Een paar jaar eerder hadden we hem al laten onderzoeken door jeugdzorg. Toen kwam er niets anders uit dan ‘houdt hem maar in de gaten, want zijn gedrag kan wel eens voortkomen uit faalangst’.
Wanneer de juf van groep 7 vertelt dat hij achterblijft in zijn sociale ontwikkeling, gaan we weer de mallemolen in. En ja hoor: klassiek autisme. En dan vraag je je af: waar heb ik het gemist?

En toen?

Natuurlijk ben ik er vol ingegaan, ik wilde meer weten en daarna nog meer.
Toen de pubertijd er bij zoonlief nog een schepje bovenop deed, kregen we professionele hulp van Autimaat, een erkende GGZ instelling. En of we dat goed konden gebruiken! Een puber met autisme en je hebt een uitdaging in het kwadraat.

De Geef-me-de-5-methode van Autimaat, kende ik al uit de gehandicaptenzorg. Het praktische van deze methode sprak mij enorm aan. En nog trouwens. We kregen ambulante begeleiding en volgden een cursus. En zoonlief? Die vond het wel prettig dat wij leerden om hem beter te begrijpen. Daarom mochten we ook filmpjes van hem maken, die we nodig hadden voor de cursus.
Ik ging hem steeds beter begrijpen en werd zijn tolk. Samen werden we ouder en wijzer. Niet dat hij het nu altijd met mij eens is of dat ik hem altijd feilloos begrijp. Maar ik herken wanneer het fout gaat, wat ik dan het beste kan doen en welke vragen ik moet stellen.

KvK: Joyce Heijnsdijk Ontwikkel Buro

Ik wilde al langer voor mezelf beginnen. Je overweegt dan van alles en uiteindelijk heb ik die afspraak bij de Kamer van Koophandel gemaakt (viel reuze mee trouwens) en ben ik begonnen met mijn buro.
Niet dat ik een duidelijke focus had, welnee die is later pas gekomen. Deels door persoonlijke ervaringen met jongeren en hun geworstel met studiekeuzes en studeren. (We hebben 3 zoons met een flinke vriendenkring) En deels doordat ik veel ging lezen over autisme, passend onderwijs en thuiszitters. Steeds meer raakte ik ervan overtuigd wat mijn missie is:

Jongeren met autisme een mooie start meegeven waarmee zij vanuit eigen regie zelf hun keuzes kunnen maken.

Nog voor ik voor mezelf begonnen was, had ik de training TMA Professional gedaan. TMA staat voor Talenten Motivatie Analyse. Het is een methode en met een instrument: de Talentenscan. Ik vind het echt een gaaf instrument dat je zóveel brengt. Drijfveren, talenten en competenties. En het geeft woorden waar je die zelf niet zo makkelijk bedenkt. Dus ja, natuurlijk wil ik dat inzetten voor jongeren met autisme.
De Talentenscan vond ik minder geschikt voor jongeren tussen 14 en 17 jaar. Maar daar heb ik een ander mooie test voor gevonden. Dat is de TalentFocus. Die kan ik ook inzetten voor jongeren die een profielkeuze willen maken. En zo breid ik mijn gereedschapskist verder uit en kan ik steeds meer jongeren een traject op maat bieden.

De plannen

Dit jaar wordt het 5e jaar met JHob en het wordt een jaar van knopen doorhakken en focussen. Net opgestarte samenwerkingsverbanden ga ik verder uitdiepen en ik heb een tof tussenjaar programma ontwikkelt voor het schooljaar 2021-2022. Een programma waar je echt wat aan hebt. Aanmelden kan al!

Naast lezen, houd ik ervan om die opgedane kennis te delen. Dus ben ik reviews gaan schrijven over boeken die Autisme als thema hebben.
Klik hier en je komt op een overzichtspagina met de reviews die ik tot nog toe heb geschreven. Als alles goed gaat, komen er meer. Dat kan ik je alvast wel beloven.

Ik geloof dat het wel duidelijk is dat het autistisch brein mij boeit. Ik ben er iedere dag mee bezig. Zowel in mijn gezin als binnen mijn buro. I Love It! Ga met mij in gesprek en ik kan je talloze treffende voorbeelden noemen hoe het autistisch brein werkt. En ik houd ervan om gedrag te goed te ‘bekijken’ en te verklaren vanuit dat autistische brein.
En dan is het gedrag vaak heel logisch.

PS: Wat vind je van mijn missie? Zet het gerust in een reactie, word ik blij van!

Soms, héél soms kijk ik het programma First dates. Meestal omdat ik iets anders wil gaan kijken en omdat dát programma nog niet begint. Tijdopvulling zal ik maar zeggen.

Voor wie het programma nog niet kent; First dates is een programma waarin mensen elkaar voor het eerst ontmoeten tijdens een blind date. De kandidaten zijn via een systeem aan elkaar gekoppeld en gaan ter plekke uit eten. En er volgt kennismaking aan de bar en een leuk gesprek aan tafel. Of niet, dat kan ook. En natuurlijk vraagt de één altijd aan de ander: ‘wat doe je voor werk?’

Deze keer dus ook. Rick en Eline ontmoeten elkaar aan de bar. Eline is student Toerisme management en als Rick vertelt dat hij bij een bedrijf werkt dat insecten kweekt, zie je Eline fronsen en ze zegt: ‘Een bedrijf dat insecten kweekt, kan dat dan?’ En je hóórt de verbazing in haar stem.
Ik had er ook nog nooit van gehoord. Rick blijkt teeltspecialist te zijn.

Oké, denk ik dan. Teeltspecialist, wat is dat en wat voor een opleiding moet je daar voor hebben gehad? En dan bedenk ik me: stel je nou voor dat ik een jongere ben die een studie wil gaan kiezen? Hoe kom ik er dan achter wat dit beroep inhoudt en welke opleiding moet je daarvoor gehad hebben? Ik ga dus maar op zoek.

Van beroep naar opleiding in 5 stappen

Stap 1: Wanneer je iemand ontmoet die iets over zijn werk vertelt, dan kun je natuurlijk altijd vragen welke opleiding hij of zij gedaan heeft. Dat is de makkelijkste manier. Deze keer ben ik op internet op zoek gegaan, want ik ken Rick niet persoonlijk en dan kan Google me vast verder helpen. En ik heb Google gevraagd: ‘Welke opleiding heb je nodig om insecten te kweken’. (Zonder vraagteken, want dat heeft Google niet nodig)

Stap 2: Ik kom op een website die de geeft mogelijkheid om filters te gebruiken en ik vink het thema Opleidingen aan. Dan komt er tevoorschijn:

Kun je cashen met krekels?
en
Kun je een kreeft sla laten kweken?

Stap 3: Beide opties klinken geweldig en ik kies voor het cashen met krekels, want dat zijn tenslotte insecten. Om te cashen met krekels moet je ze tenslotte eerst kweken. Het blijkt gekoppeld te zijn aan de opleiding bedrijfskunde en agri-foodbusiness. Naast het verhaal van de student die met krekels de wereld wil gaan redden, zie ik ook twee buttons. Eén die de mogelijkheid biedt om te komen proefstuderen en één om in te schrijven voor een online open dag.

Weet ik nu 100% zeker dat je de opleiding Bedrijfskunde en agri-foodbusiness moet volgen om teeltspecialist te worden? Nee dat niet.

Stap 4: Ik besluit ook nog even om te gaan kijken bij de kreeft die sla zou kunnen kweken.
De twee studenten die zich hiermee bezighouden, blijken de opleiding Toegepaste biologie te volgen.

Stap 5: En ik  klik op het tabblad Over de opleiding en vervolgens download ik de PDF waar meer informatie instaat over de opleiding. (klik op de link hiernaast om te zien wat ik vond)

Tadaaá

En dan vind ik wat ik zoek:

Met jouw onderzoek lever je een bijdrage aan een duurzame leefomgeving, bijvoorbeeld met milieuvriendelijke teeltmethoden of veehouderij.

en even verderop staan er een aantal beroepen genoemd:
– Specialist diervoeding
Onderzoeker insectenkweek
– Projectmedewerker watersystemen
– Ecologisch adviseur
– Adviseur geiten
– Assistent veredelaar

En ja hoor: Onderzoeker insectenkweek Nu kan ik Rick als Teeltspecialist koppelen aan een opleiding. Dit kan niet missen! Ook hier kun je een online open dag volgen en proefstuderen en kun je al je vragen stellen. Of meeliften op de vragen van anderen als je zelf niet zo goed bent in het stellen van vragen.

Moeilijk? Je hoeft het niet alleen te doen.

In 5 stappen heb ik dus een beroep, waar ik nieuwsgierig naar was, gekoppeld aan een opleiding.

Aan het eind van de opname wordt aan Eline en Rick gevraagd of ze elkaar nog eens willen zien. Rick ziet het wel zitten, maar Eline haakt af. Zouden het toch de insecten geweest zijn? Ik ben benieuwd naar de beroepen van het volgende koppel. Het blijken een psychiatrisch verpleegkundige en een jobcoach te zijn. Ook leuk.

Wat ik voor je kan doen.

Om een beroep aan een opleiding te koppelen doorloop je dus heel wat stappen. Zie jij er tegenop om in je eentje dit soort informatie op te zoeken?
Weet jij nog niet welke studie je wilt gaan doen? Geen probleem. Ook daar help ik je graag mee. Ik heb een aantal handige instrumenten die ik daarvoor kan inzetten.
Je leest er hier meer over.


Waarom een TMA?

Via social media lees ik geregeld berichten over het Voortgezet Onderwijs (VO), passend onderwijs, studie keuze en studie uitval. Het levert stress op. Als studiekeuzecoach ben ik ervan overtuigd dat een Talenten Motivatie Analyse (TMA) mooie inzichten geeft en veel van de stress kan voorkomen. Maar terug naar de studiekeuze begeleiding die jongeren krijgen op het VO. Hoe helpend is deze begeleiding eigenlijk? En is dit voldoende voor jongeren met autisme? Langzamerhand ontstond er bij mij deze aanname:

LOB voldoet niet bij het kiezen van een studie

LOB staat voor Loopbaanoriëntatie en begeleiding. Het is een studiekeuze programma dat uit meerdere onderdelen bestaat en dat jongeren ondersteunt in het kiezen van een vervolgopleiding. Mijn drie zoons hebben alle drie zo hun kritiek op het LOB programma en ze vertelden dat het hen in ieder geval geen beslissende studiekeuze heeft opgeleverd. Ook de vrienden die ik sprak gaven hetzelfde beeld.

Een studie kiezen is voor de meeste jongeren een opgave. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Er is ook zo veel keuze. Op het voortgezet onderwijs moeten jongeren met 14-15 jaar een profiel kiezen. Het profiel bepaalt je vakkenpakket en dat is weer bepalend voor een vervolgstudie. Alsof ze op die leeftijd al weten wat ze later willen worden!
Vervolgens krijgen ze op de middelbare school het LOB-programma dat ze moet helpen om een beroep te kiezen.

Ik spreek geregeld jongeren maar geen van allen zijn enthousiast over het LOB programma van hun middelbare school. Dat ligt deels aan aan de pubertijd: Zonde van je tijd en je krijgt er geen cijfer voor, dus waarom zou je er moeite voor doen? Maar is volgens mij meer aan de hand.
Zeker als het gaat om jongeren met Autisme en ADHD.

Het programma helpt jongeren in hun onderzoek naar het beroep dat ze later willen uitvoeren en de opleiding die ze daarvoor nodig hebben. Natuurlijk is het belangrijk dat een middelbare school ze hierbij ondersteund. En het is ook logisch dat ze daar een programma voor inkopen. Ik vermoed echter dat het LOB programma voor jongeren lang niet altijd voldoende is om tot een keuze te komen.

Tijd voor een onderzoek

Daarom besloot ik een oriënterend onderzoek te doen. Daarin konden  jongeren aangeven of ze het LOB programma nuttig vonden en of het LOB programma bepalend is geweest voor hun studiekeuze. De doelgroep waarop ik me heb gefocust zijn jongeren met Autisme en/of AD(H)D. Ouders van een jongere met autisme en/of AD(H)D heb ik ook betrokken bij het onderzoek. 80% van hen gaf aan dat zij het LOB programma niet nuttig vonden. Hier lees je meer over dat onderzoek.

Ik heb diverse ouders en jongeren gesproken en hun verhalen gehoord. Het ene verhaal meer emotioneel geladen dan het andere. Wat ook opviel is dat jongeren die thuisonderwijs krijgen lang niet allemaal een LOB programma kunnen volgen. Naar schatting heeft eenderde van alle thuiszitters een diagnose in het autistisch spectrum (bron: Nederlandse Vereniging voor Autsime) Dat is nogal wat!

Er moet iets gebeuren voor die jongeren met autisme!

Op de website van HBO Bachelors las ik dat er 2290 HBO opleidingen zijn en 80 onderwijsinstellingen. Daarnaast zijn er ontzettend veel beroepen waarvan jongeren niet kunnen inschatten wat het beroep inhoudt. Sterker nog, we leiden nu op voor beroepen die nog niet bestaan. Raar maar waar! Nu is er gelukkig een aanvullend instrument om jongeren te helpen met de studiekeuze: de TMA.

TMA bij studiekeuze

Het is dus niet verwonderlijk dat een jongere het moeilijk vindt om een keuze te maken. Toch hoeft het niet te moeilijk te zijn. Met een TMA kom je te weten wat je talenten zijn en dat zijn er vaak meer dan je denkt! In een talentgesprek wordt uitgelegd hoe je dit kunt koppelen aan de verschillende opleidingen en dan hoef je alleen nog naar de Open Dagen te gaan van de opleidingen die jou interesseren. Piece of cake zou je zeggen. Is natuurlijk niet helemaal zo, maar het is zeker een goed begin. Als studiekeuze coach help ik graag om een favoriete top 3 studies te maken, waarna er met een gerust hart gekozen kan worden.

De uitkomst van mijn oriënterend onderzoek sloot aan bij hetgeen mijn zoons hadden aangegeven en wat ik las via de media. Toch is het LOB programma is wel degelijk nuttig. Met name als je als ouders het programma gebruikt om met je kind in gesprek te gaan over zijn of haar toekomst. Het doorlopen van het programma zet de jongere aan het denken en dat is een belangrijk onderdeel van het proces om tot een keuze te komen.

Wil je weten wat een TMA voor jou of je kind kan betekenen?
Laat je gegevens hier achter en ik neem contact met je op. Een eerste gesprek is altijd kosteloos.


Als je wilt heb ik ook nog de Gratis JHob Studie-Mindmap voor je. Dit is een hulpmiddel om zelf met je kind in gesprek te gaan over zijn (of haar) toekomst. Echt heel handig.
Klik hier om om de Studie-Mindmap te downloaden.

Ik ben benieuwd wat je vindt van deze blog. Laat je hieronder een reactie achter?

Ik ben ook te vinden op Facebook en LinkedIn